ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – i efimerida
Πορτρέτα… χαπιών: Η απρόσμενη εικαστική έκθεση που θα γίνει θέμα συζήτησης στην πόλη [εικόνες]
16.12.2013 14:19
Εκθέματα που μαγνητίζουν τον επισκέπτη ακόμη και αν το θέμα τους και η αρχική τους πηγή έμπνευσης είναι συνήθως δυσάρεστη, αλλά οπωσδήποτε απαραίτητη, συναντήσαμε στην αίθουσα τέχνης Καππάτος. Τα χάπια, το σχήμα τους, το περιτύλιγμά τους, η συμπαγής αλλά ευδιάλυτη σύστασή τους, συγκροτούν έναν κόσμο ελκυστικό που κινεί δημιουργικά την εικαστικό Πέγκυ Κλιάφα. Δεν είναι τυχαίο ότι ονόμασε Pharmakon την νέα έκθεσή της.
Η εικαστικός, δημιούργησε πίνακες, επιφάνειες αλλά και εντυωσιακά βιτρώ. Μίλησε στο iefimerida.gr για τις πρώτες ύλες της, τους υπαινιγμούς πίσω από την έκθεση και τα έργα αυτά καθ’αυτά.
Το πρώτο πράγμα που θα ρωτούσε κανείς με αφορμή την ατομική έκθεσή σου είναι γιατί «Φάρμακον»;
Η χρήση της αρχαiο-ελληνικής λέξης «φάρμακον» που περιγράφει όλη τη δουλειά που εκθέτω είναι κυριολεκτική και μεταφορική. Το θέμα όλων των έργων είναι το φάρμακο και οι διάφορες πτυχές του. Πρόκειται για έργα εκτελεσμένα από το 2008 μέχρι σήμερα τα οποία εντάσσονται σε τρεις εννοιολογικές ενότητες, «Θρησκεία –Μεταφυσική», «Φύση» και «Επιστήμη – Χημεία». Δηλαδή οι ιστορικές φάσεις του φαρμάκου με τις οποίες ενίοτε ταυτίζεται η έννοιά του μέχρι και σήμερα. Στις μέρες μας μπορεί να χρησιμοποιούμε ως φάρμακο την πίστη και την προσευχή, τα προϊόντα της φύσης και αυτά της επιστήμης ταυτόχρονα και εναλλακτικά.
Πρόκειται για πρωτότυπο θέμα για εικαστική έκθεση. Πως προέκυψε η ενασχόληση με το θέμα αυτό;
Το θέμα δεν είναι συνηθισμένο, αλλά έχει αποτελέσει θέμα αρκετών εικαστικών από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ελπίζω να είναι πρωτότυπος ο τρόπος που το προσεγγίζω. Θεωρώ πως το φάρμακο αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, αν και λιγότερο ή περισσότερο για τον καθένα. Ορισμένα φάρμακα άλλαξαν τη ροή της ιστορίας, όπως τα αντιβιοτικά π.χ. Επίσης, ίσως είναι το μέσο για μένα για να μιλήσω για θέματα που απασχολούν διαχρονικά τον άνθρωπο: το εφήμερο της ύπαρξης, η στάση απέναντι στη ζωή και το θάνατο, η δύναμη της πίστης, η αθωότητα, η διττή όψη των πραγμάτων, το μέτρο.
Τι είδους έργα υπάρχουν στην έκθεση;
Υπάρχουν έργα ζωγραφικά όπως τα «Πορτρέτα Χαπιών», κατασκευές όπως τα Βιτρώ, εγκαταστάσεις, ένα γλυπτό με μορφή ανθρώπου από αναβράζοντα δισκία και το βίντεο που δείχνει τη διάλυσή του μέσα στο νερό, ψηφιδωτά από χάπια, διάφορα assemblage με ευτελή χρησιμοποιημένα μέρη της συσκευασίας των φαρμάκων, ταπετσαρίες τοίχου.
Χρησιμοποιείτε πολύ διαφορετικά εικαστικά μέσα και υλικά…
Είναι κάτι που συνηθίζεται στη σύγχρονη τέχνη. Υπάρχει η ιδέα και ο εικαστικός καλλιτέχνης καλείται να την εκφράσει με το μέσο που την αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο κατά τη γνώμη του. Γενικά με ενδιαφέρει πολύ να δουλεύω με την ύλη και το φάρμακο μου έδωσε πάρα πολλές δυνατότητες. Τα χάπια, σε διάφορα χρώματα και σχήματα και οι συσκευασίες τους, αναπτύσσονται σε κάποια έργα σε γεωμετρικούς, επαναλαμβανόμενους σχηματισμούς, με αυστηρή δομή και απόλυτη συμμετρία ενώ σε άλλα με περισσότερο ελεύθερη δομή. Σε κάθε περίπτωση όμως όταν χρησιμοποιείς ευτελή υλικά είναι σημαντική νομίζω η άψογη εκτέλεση, γεγονός που κάνει τη δημιουργία τους χρονοβόρα, αλλά που εμένα με «ξεκουράζει». Πιστεύω επίσης πως η ίδια η ύλη «αφηγείται πάντα κάτι» ακόμα και χωρίς άλλα πλαίσια. Πόσο μάλλον η συσκευασία του χρησιμοποιημένου φαρμάκου…
Παρατηρώ πως τα έργα σας ενέχουν το στοιχείο της έκπληξης. Η πρώτη εικόνα που έχει κανείς από μακριά αλλάζει καθώς πλησιάζει και διαπιστώνει τη χρήση απρόσμενων υλικών ή απρόσμενων νοημάτων.
Πράγματι είναι ένα στοιχείο που υπάρχει σε όλα τα έργα μου, να δίνουν άλλη εντύπωση σε πρώτη ανάγνωση και μία άλλη σε δεύτερη. Η αμφισημία του φαρμάκου περνάει και στην αμφισημία των έργων. Επίσης, ενώ πιστεύω απόλυτα πως η τέχνη πρέπει να είναι εννοιολογική, μ’ ενδιαφέρει και το αισθητικό αποτέλεσμα. Και αυτή είναι άλλη μια έκπληξη: το πώς ευτελή, χρησιμοποιημένα, τσαλακωμένα υλικά που συνήθως πετάμε, συνθέτουν εικόνες που αποπνέουν μια αίσθηση «πολυτέλειας» ή «τελειότητας» κατά κάποιον τρόπο.
Η έκθεσή σας παρόλο που πραγματεύεται ένα θέμα ίσως «δυσάρεστο» για κάποιους δεν αφήνει αίσθηση απαισιοδοξίας.
Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτον προτιμώ τα έργα τέχνης να μην παίρνουν σαφή θέση, είναι καλό να θέτουν ερωτήματα, αλλά να είναι ανοιχτά σε απαντήσεις. Δεύτερον, τα έργα αποτυπώνουν τελικά υποσυνείδητα αυτό που ο δημιουργός τους έχει μέσα του και εγώ δεν είμαι υπέρ ή κατά των φαρμάκων. Είμαι υπέρ του μέτρου.
*Η ατομική έκθεση της Πέγκυς Κλιάφα “Pharmakon” ξεκίνησε στις 28 Νοεμβριου στην Αίθουσα Τέχνης Καππάτος, οδός Αθηνάς 12, Μοναστηράκι, και θα διαρκέσει ως τις 11 Ιανουαρίου
Αίθουσα Τέχνης Καππάτος,
οδός Αθηνάς 12,
Μοναστηράκι, τηλ. 210 3217931
Ώρες λειτουργίας Τρ., Τετ., Πεμ., Παρ. 12-8μμ Σαβ. 12-4μμ