beautemagazine.gr

Πέγκυ Κλιάφα “Healing the Grind” στην γκαλερί Ζουμπουλάκη

Η νέα ατομική έκθεση, που υπογράφει η Πέγκυ Κλιάφα με τίτλο “Healing the Grid/Θεραπεύοντας το Πλέγμα” και φιλοξενείται στην γκαλερί Ζουμπουλάκη, είναι μια εικαστική εγκατάσταση στην οποία η Τέχνη διασταυρώνεται με την Ιατρική. Αρχή της φθινοπωρινής σεζόν και ο λευκός χώρος της γκαλερί Ζουμπουλάκη γεμίζει με ένα μεγάλο γλυπτό-πολυέλαιο, με φωτεινές κολώνες από κάψουλες-χάπια και από μια σειρά επιτοίχιων και γλυπτών assemblage φτιαγμένες από καρτέλες χαπιών. Η Πέγκυ Κλιάφα δημιούργησε μια εγκατάσταση που αξιοποιεί διάφορα μέσα και ασχολείται με θέματα που σχετίζονται με το φάρμακο, την ίαση και τη θεραπεία του σώματος και της ψυχής, η οποία συμπληρώνεται από ένα μεγάλο επιτοίχιο collage δημιουργημένο από σακούλες φαρμακείου.

“Το πολεοδομικό πλέγμα είναι ο σιωπηλός δικτάτορας της νεωτερικότητας. Δομεί τις πόλεις μας, τις οθόνες μας, ακόμη και τα ιατρεία μας. Από τις αμείλικτες ορθές γωνίες του ορίζοντα του Μανχάταν μέχρι την κλινική ακρίβεια των φαρμακευτικών συσκευασιών, το πλέγμα επιβάλλει μια ψευδαίσθηση τάξης στο ‘χάος’ της ζωής. Ωστόσο, κάτω από το ορθολογικό του επίχρισμα κρύβεται ένα παράδοξο – συντηρεί και πνίγει, θεραπεύει και ελέγχει ταυτόχρονα” αναφέρει σχετικά με την έκθεση η επιμελήτρια της “Healing the Grind” Δρ. Σωζήτας Γκουντούνα.

Από τα αρχαία Ζιγκουράτ στα σύγχρονα οικοδομικά πλέγματα

Στην ατομική της έκθεση, “Healing the Grid”, η Πέγκυ Κλιάφα αντιμετωπίζει αυτή τη δυαδικότητα, αντλώντας έμπνευση από τα αρχαία Ζιγκουράτ ως αντισύμβολα στην επίπεδη, καταπιεστική λογική του σύγχρονου πλέγματος. Τα Ζιγκουράτ ήταν ογκώδεις κατασκευές που χτίστηκαν από τους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας και του ιρανικού οροπεδίου και είχαν τη μορφή βαθμιδωτής πυραμίδας με τον κύριο ναό να βρίσκεται στην κορυφή της κατασκευής.

Η έκθεση δεν παρουσιάζει απλώς μια αισθητική αντίθεση μεταξύ δύο μορφών, αυτής του άκαμπτου πλέγματος και του ανοδικό ζιγκουράτ. Σκηνοθετεί μια φιλοσοφική και ιστορική αντιπαράθεση. Το ζιγκουράτ, μια ιερή κατασκευή, αντιπροσωπεύει έναν διαφορετικό τρόπο κατανόησης του χώρου, της υγείας και της κοινωνίας – έναν τρόπο που ήταν ολιστικός, στρωματοποιημένος και πνευματικά εμπλεκόμενος. Εντωμεταξύ, το μοντερνιστικό πλέγμα, με την ψυχρή του αποτελεσματικότητα, αντανακλά τη σύγχρονη κατάσταση. Έναν κόσμο όπου οι συστημικές κρίσεις υγείας – ρύπανση, αστική αποξένωση, επιδημίες ψυχικής υγείας – αντιμετωπίζονται όχι με δομικές αλλαγές, αλλά με χάπια, γρήγορες λύσεις που καλύπτουν αντί να διορθώνουν.

Το πλέγμα όπως το βλέπει η Πέγκυ Κλιάφα

Έχει χυθεί πολύ μελάνι για το πόσο έχει επηρεάσει έως καθορίσει τη ζωή μας το πλέγμα που κυριάρχησε και δυστυχώς ακόμη ορθώνεται ανάμεσα μας, ωστόσο πιστεύω ότι η Τέχνη όταν ρίχνει το δικό της μελάνι το κάνει με τον καλύτερο τρόπο.

Η Πέγκυ Κλιάφα με την έκθεσή της ξεδιπλώνει έναν διάλογο μεταξύ της επιβαλλόμενης τάξης του πλέγματος της πόλης και της οργανικής αλλά και αλγοριθμικής λογικής του σώματος· δεν είναι απλώς μια αισθητική έρευνα, αλλά μια κριτική σκέψη για το πώς τα αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά ιδανικά της νεωτερικότητας εγγράφονται στη σάρκα — τόσο στο πολιτικό σώμα όσο και στο φυσικό σώμα. Στο όραμα της εικαστικού, το πλέγμα δεν είναι πλέον απλώς μια δομή, είναι μια ζωντανή, αναπνέουσα οντότητα, ένας χάρτης τόσο της πόλης όσο και του εαυτού.