ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΑΠΟ ΔΡ. Λ. ΤΣΙΚΟΥΤΑ-ΔΕΙΜΕΖΗ, ΜΟΥΣΕΙΟ Ε. ΑΒΕΡΩΦ, «ΤΟΠΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Στα έργα της Πέγκυ Κλιάφα η κεντρική ιδέα, το εννοιολογικό πλαίσιο, είναι κυρίαρχο με προεκτάσεις και αναλύσεις που θέτει η ίδια, ως προς το περιεχόμενο και την τεχνική αρτιότητα που εκπλήσσει.
Το θέμα, το περιεχόμενο και το εννοιολογικό πλαίσιο, η καλλιτέχνιδα το εντοπίζει με έρευνα, μελέτη και τεκμηρίωση. Η πρωτοτυπία της τέχνης της έγκειται στο ότι η ίδια επιλέγει ως βάση επηρεασμένη από τα ready-made του Marcel Duchamp, ως συστατικό στοιχείο των έργων της, το χάπι ή το περιτύλιγμα, τη συσκευασία του φαρμάκου ή άλλα μικρότερα ανάλαφρα στοιχεία, τα μικρά ασημί χαρτάκια, τις φλοίδες που καλύπτουν κάθε χάπι πριν ανοιχτεί.
Το έργο της Κλιάφα, Pillow, φτιαγμένο για την έκθεση, δημιουργείται από χάπια. Ένα μαξιλάρι κατασκευασμένο από αληθινά χάπια, τοποθετημένα σε επιφάνεια MDF και ακρυλικά χρώματα, κλεισμένο σε plexiglas, διαστάσεων 63 x 107,5 εκ.
Το έργο είναι εμπνευσμένο από διάφορα μετσοβίτικα παραδοσιακά μαξιλάρια και υφαντά, ένα οριζόντιο δημιούργημα φτιαγμένο, όπως συνηθίζει η Πέγκυ, με πραγματικά χάπια διαφόρων χρωμάτων και κάποια τμήματα ζωγραφισμένα με ακρυλικά χρώματα. Η σύνθεση με έμπνευση από μοτίβα των μαξιλαριών, με γεωμετρικά σχήματα που δημιουργούν μιαν όμορφη, λαμπερή γεωμετρική σύνθεση. Τα μαξιλάρια στα χωριά είχαν διάφορες χρήσεις, ανάπαυσης, θεραπείας αλλά και στολισμού του εσωτερικού των σπιτιών.
Η όλη δημιουργία παρουσιάζει μια αντίθεση, μαλακού και σκληρού, καθώς τα μαξιλάρια είναι υφασμάτινα και μαλακά, ενώ το έργο σχηματίζεται από σκληρά υλικά, όπως η ξύλινη βάση, τα στερεά χάπια, τα οποία αναπαριστούν τα σχέδια από τις κλωστές και τα νήματα. Την Πέγκυ την ενδιαφέρει η έννοια της θεραπείας μέσα από την επιστροφή στις ρίζες, η αναζήτηση μοτίβων και σχημάτων, μέσα από τα παραδοσιακά γεωμετρικά σχέδια των μαξιλαριών, με χρωματιστά τρίγωνα, ρόμβους, γραμμές σε σειρές, τετράγωνα κ.ά. Στην έρευνά της, όπως συνηθίζει πάντα στις δημιουργίες της, ανακάλυψε πως τα σχήματα και τα μοτίβα στα υφαντά χρησιμοποιούν μια ολόκληρη γλώσσα, έννοιες και συμβολισμούς, αποδίδοντας νόημα και ιδιαίτερη σημασία σε κάθε μοτίβο, μικρό ή μεγάλο σχήμα, και αυτό ουσιαστικά δημιουργείται και εξελίσσεται, μέσα από την καθημερινότητά τους, τα προβλήματα, τις αντιξοότητες, τις χαρές και τις συνήθειές τους μέσα από τις παραδόσεις.
Η αυστηρή δομή, η απόλυτη συμμετρία, η άψογη εκτέλεση, συντελούν στη δημιουργία μιας ψευδαισθησιακής εικόνας με πολλές προεκτάσεις και συνειρμούς. Σίγουρα το χάπι και το φάρμακο παραπέμπουν στον Hirst, αλλά τα έργα της Κλιάφα έχουν προσωπική υπόσταση και καταλήγουν σε μια ευχάριστη ποιοτική έκπληξη.
Η τελειότητα της τεχνικής, της εφαρμογής και του αισθητικού αποτελέσματος καταλήγει σε ένα simulacrum, σε μια ψευδαισθησιακή εικόνα που η γοητεία της, όταν μάλιστα διαπιστώσει το θεατής την υλική διάστασή της, ξεπερνά και δύναται να αντιπαρατεθεί στην ίδια την πραγματικότητα.
Όλη η δουλειά της Πέγκυ έχει συγγένειες με τη minimal art, την op art, και φυσικά την conceptual art. Η τέχνη της έχει άμεση και ειλικρινή σχέση με το ελάχιστο, με το ευτελές, αλλά και με τις γεωμετρικές μορφές. Στα χέρια της το ευτελές γίνεται ισχυρό. Τα έργα της θέτουν ζητήματα, όπως το εφήμερο ή η σχέση υψηλής και ταπεινής τέχνης, με κατάληξη στην αισθητική απόλαυση.