Διάρκεια: 14 Φεβρουαρίου-8 Μαρτίου 2014
Χώρος: Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, Αίθουσα «Νίκος Κεσσανλής» (Εργοστάσιο)
Η Πέγκυ Κλιάφα παρουσιάζει την εγκατάσταση:
Αναβράζον Γλυπτό και Βίντεο Γλυπτό: Άνθρωπος (από αναβράζοντα δισκία), 2011, αναβράζοντα δισκία, νερό, 50x17x10 εκ. Βίντεο: Διάλυση, 2011, σε δύο εκδοχές που διαρκούν 2,45′ και 3,05′ η καθεμιά
ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΚΑΔΗΚΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010-2011
Εισαγωγικό κείμενο καταλόγου από τον Πρύτανη:
Η ετήσια έκθεση των αποφοίτων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στον εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής» παρουσιάζει τα έργα, επισημαίνει τις τάσεις και τους εκφραστικούς χαρακτήρες, και καταγράφει τα τελικά αποτελέσματα της εικαστικής εκπαίδευσης και της καλλιτεχνικής έρευνας που ανέπτυξαν οι απόφοιτοι στη διάρκεια των σπουδών τους.
Από την ίδια τη φύση της, τη λειτουργική της δομή αλλά και την ιστορία της, η σχολή παραμένει κατά κύριο λόγο εργαστηριακή. Στα έργα αυτά των αποφοίτων είναι έκδηλη η εκπαιδευτική συμβολή των Καθηγητών και του Διδακτικού Προσωπικού των καλλιτεχνικών εργαστηρίων. Παράλληλα, χάρη στο ενιαίο πρόγραμμα σπουδών, το σύνολο των διδασκόντων επενεργεί διαμορφωτικά στη συγκρότηση των φοιτητών, προσφέροντας μια ευρύτερη και ολοκληρωμένη εικαστική παιδεία.
Από αυτή την άποψη, η έκθεση λειτουργεί ως συνοπτική αλλά και συνεκτική εικόνα των διπλωματικών εργασιών και των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων του Τμήματος. Με δεδομένο τον θετικό και ελπιδοφόρο χαρακτήρα του, ο θεσμός της ετήσιας έκθεσης αποφοίτων αποτελεί πάντα σημείο και στιγμή απολογισμού, αποτίμησης και κριτικής του έργου που επιτελείται και των αλλαγών που συντελούνται σε μια περίοδο που «το αυτονόητο της τέχνης έχει χαθεί». 1
Η Α.Σ.Κ.Τ. αποτελούσε ανέκαθεν έναν καλλιτεχνικό εκπαιδευτικό θεσμό ο οποίος, πέραν του στενά εκπαιδευτικού του ρόλου, λειτουργεί ευρύτερα ως ένα ενεργό θερμοκήπιο καλλιέργειας και ανάπτυξης των εικαστικών τεχνών στον τόπο μας. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα η τέχνη, το έργο, ο καλλιτέχνης, υπάρχουν ερήμην των πάντων, χωρίς μια σταθερή και ολοκληρωμένη πολιτική στήριξης της καλλιτεχνικής έκφρασης, χωρίς διαμορφωμένους σταθερούς καλλιτεχνικούς θεσμούς. Σε αυτό πλαίσιο, η θέση της Α.Σ.Κ.Τ. αναπληρώνει έως ένα βαθμό ελλείψεις και προσλαμβάνει μια διευρυμένη και βαρύνουσα σημασία για τους νέους καλλιτέχνες, κάτι που διατηρείται και μετά την αποφοίτησή τους, σε βάθος χρόνου.
Με την ευκαιρία αυτή, να ευχαριστήσουμε εκ μέρους της Σχολής όλους τους αποφοίτους για τα χρόνια και τις κοινές εμπειρίες που ζήσαμε μαζί. Θέλουμε από καρδιάς να ευχηθούμε στους νέους καλλιτέχνες απόφοιτους της Σχολής δημιουργική συνέχεια, αντοχή στις νέες δοκιμασίες της δουλειάς και της ζωής, επιτυχία και γόνιμη εξέλιξη στο έργο τους.
Είναι ωστόσο δύσκολο να αγνοήσει κανείς στις παρούσες συνθήκες στις οποίες ζούμε και τις δυσκολίες που διαμορφώνονται, επηρεάζοντας ιδιαίτερα το ευαίσθητο πεδίο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της υποδοχής του έργου. («Ποιος νοιάζεται για την ελληνική τέχνη σήμερα;»2) Διανύουμε μια περίοδο μεγάλης αστάθειας και γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Σε αυτό το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, η Ελλάδα δυστυχώς δοκιμάζεται από μια εξελισσόμενη οικονομική κρίση, με βαθιά ύφεση που προδιαγράφει δυσκολίες, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Η οικονομική περιστολή μας οδηγεί σήμερα σε απώλειες, ταυτόχρονα όμως οι δυσκολίες αυτές προσδίδουν στο παρόν, ίσως για πρώτη φορά ξανά, μετά από χρόνια και βίωση ιστορίας. Γιατί «μια χώρα που έχει συγκλονιστεί από μεγάλα γεγονότα μπορεί και να αποκτήσει μια συνείδηση που θα της επιτρέπει να σκέπτεται με έναν καθολικότερο τρόπο».3 Ίσως αυτό να αποτελέσει για την νεότερη γενιά τον σημαντικότερο παράγοντα επαναπροσδιορισμού, αναστοχασμού και ανανέωσης της καλλιτεχνικής σκηνής. «Κάθε δυσκολία που καταφέρνουμε τελικά να ξεπεράσουμε, κατανοώντας τους όρους και τα όρια ενός συστήματος που μας οδήγησε εδώ, δεν μας κάνει απαραιτήτως πιο πλούσιους, μας κάνει όμως πιο δυνατους».
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ.
1. Theodor W. Adorno
2. Harald Szeemann
3. Umberto Eco